Η απάντηση από το Δασαρχείο Λιβαδειάς.

Έλαβα την απάντηση από το δασαρχείο Λιβαδειάς  προς την επιστολή μου  για την απόσταση των 25 μέτρων από τους δρόμους.  Επισυνάπτω την απάντηση, και αμέσως από κάτω τα σχόλιά μου. 

Κάντε κλίκ στην εικόνα για μεγέθυνση

Κάντε κλίκ στην εικόνα για μεγέθυνση

Κάντε κλίκ στην εικόνα για μεγέθυνση

Εν ολίγοις... το δασαρχείο μου έστειλε ένα ενημερωτικό φυλλάδιο για τς πυρκαϊές στο οποίο αναφέρεται: "εκτός από τα προβλεπόμενα από το νόμο (π.χ. απόσταση 25 μ. από δρόμο και 35 μ. από την τελευταία κατοικία)" αλλά δεν μου ανέφερε τον ΝΟΜΟ που ορίζει κάτι τέτοιο! Υποθέτω ότι δεν βρήκε. Το φυλλάδιο δεν είναι νόμος. Δεν μπορείς να οδηγήσεις κάποιον στο δικαστήριο βασιζόμενος σε ένα φυλλάδιο. Πρέπει να έχεις το νόμο. 

Το συγκεκριμένο φυλλάδιο είτε έχει συνταχθεί πριν την κατάργηση του νόμου 1501/Β΄ του 2008, είτε ο συντάκτης του φυλλαδίου δεν γνωρίζει ότι πλέον  η απόσταση των 25 μέτρων έχει καταργηθεί, και συνεχίζει να την αναφέρει.  Πέραν αυτού, ακόμα και αν το εδάφιο στο άρθρο 5 του ν. 1501/Β΄2008 δεν είχε τροποποιηθεί και καταργηθεί η απόσταση, ο νόμος εκείνος όριζε την απόσταση από αγροτικές οδούς, όχι δασικές.  Και ο νόμος 6238/1934 ορίζει την  απόσταση από δρόμους μέσα σε κατοικημένες περιοχές, όχι σε δασικές περιοχές. 

Έτσι λοιπόν υποθέτω ότι το σκεπτικό του δασαρχείου είναι: "αφού το αναφέρει το φυλλάδιο, ε, τότε ... κάπου, κάποιος νόμος θα υπάρχει".  Και αναρωτιέμαι αν έχει κάποιο νόημα να τους απαντήσω ... ή καλύτερα να μη το συνεχίσω. 

Εγώ πάντως μέχρι σήμερα δεν έχω βρει κανέναν νόμο που να επιβάλλει απόσταση από δασικούς δρόμους, ούτε καν κάποιον καταργημένο.  Παρακαλώ πολύ αν εσείς βρείτε κάποιον να με ενημερώσετε. 

Παρεμπιπτόντως, το φυλλάδιο για τις δασικές πυρκαϊές (αν εξαιρέσουμε την αναφορά στην απόσταση των 25 μέτρων) είναι καταληκτικό και πρέπει όχι μόνον να το διαβάσετε, αλλά να το διαβάσετε καλά. Πολύ καλά. 

Υπάρχει αναρτημένο στην σελίδα του δασαρχείου, εδώ. Διαβάζεται ευχάριστα και είναι βέβαιο ότι θα βγείτε κερδισμένοι.

https://dasarxeio.com/2018/07/08/56085/

Τοποθέτηση κυψελών στην ύπαιθρο. Προβλήματα στη νομοθεσία (βίντεο)

Εκδίωξη μελισσοκόμων από την περιοχή του Ελικώνος.

Επιστολή που έστειλα σήμερα στο δασαρχείο Λιβαδειάς για την εκδίωξη μελισσοκόμων από την περιοχή του Ελικώνα.

Προς:  Δασαρχείο Λιβαδειάς, Κάδμου 11, 32100, ΛΙΒΑΔΕΙΑ 

Από:  Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, xxxxxxxxxxxxxxxxxx.

Θέμα : Εκδίωξη μελισσοκόμων από την περιοχή του Ελικώνος.

  Με έκπληξη πληροφορήθηκα ότι εχθές  11/6/2020 δασικοί υπάλληλοι του δασαρχείου Λιβαδειάς απαίτησαν από μελισσοκόμους στην περιοχή του Ελικώνος, να απομακρύνουν τα μελίσσια τους με την αιτιολογία ότι η τοποθέτηση των κυψελών δεν πληροί τον νόμο που ορίζει την απόσταση των 25 μέτρων από δημόσια οδό.  

  Γνωρίζω ότι το 2008 εκδόθηκε η αγρονομική διάταξη ΦΕΚ 1501/Β΄ που όριζε την τοποθέτηση μελισσιών στην ύπαιθρο, σε 25 μέτρα από «αγροτικούς δρόμους και οδούς»,  η οποία όμως αμέσως ένα χρόνο μετά καταργήθηκε με την τροποποίηση της 1011/4/3στ/22-4-2009 απόφασης.   Προφανώς υποθέτω ότι ο νομοθέτης αντιλήφθηκε πως η απόσταση των 25 μέτρων  ήταν κάτι το παράλογο και ανέφικτο, και θα καθιστούσε παράνομους το 90% των μελισσοκόμων, γι αυτό και σοφότατα κατάργησε αυτό το μέτρο.

  Έτσι σήμερα η απόσταση κυψελών από «δημόσιους δρόμους» ορίζεται από  το άρθρο 7 του  νόμου  6238/1934 (ΦΕΚ 265/Α/14-8-1934), που βρίσκεται ακόμα σε ισχύ, και μεταξύ άλλων, ορίζει  την υποχρέωση των μελισσοκόμων να τοποθετούν  τις κυψέλες τους σε απόσταση 25 μέτρων  από δημόσιες οδούς και 30 μέτρων από οικίες. Αλλά αν προσέξετε θα αντιληφθείτε  ότι αναφέρεται ξεκάθαρα σε κατοικημένες περιοχές και όχι σε δάση και αγρούς.  Δηλαδή ο μελισσοκόμος υποχρεούται να τηρεί την απόσταση των 25 μέτρων μόνον όταν τοποθετεί μελίσσια μέσα σε πόλεις και χωριά.  Όχι σε δάση και αγρούς.

  Επειδή πιστεύω ότι η εκδίωξη των μελισσοκόμων από μη κατοικημένες περιοχές (δασικές και αγροτικές)  με την  αιτιολογία ότι δεν τηρούν την απόσταση των 25 μέτρων από δημόσιες οδούς, οφείλεται σε παρανόηση, δηλαδή οι δασικοί υπάλληλοι  συνεχίζουν ακόμα  να εφαρμόζουν έναν νόμο που έχει καταργηθεί πριν από ένδεκα χρόνια, αιτούμαι  να εξετάσετε το θέμα και να με πληροφορήσετε εγγράφως με email μέσα στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα που ορίζει ο νόμος,  για το πως νομιμοποιούνται οι δασικοί υπάλληλοι να απαιτούν από τους μελισσοκόμους την απόσταση των 25 μέτρων από δημόσιες οδούς που ΔΕΝ βρίσκονται μέσα σε κατοικημένη περιοχή, και μάλιστα να τους απειλούν με μηνύσεις.  

Παρακαλώ το αίτημά μου  να καταχωρηθεί στο πρωτόκολλο της υπηρεσίας σας.

Με τιμή, Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος (email: ixnilatis33@gmail.com)

Νέα ομοσπονδία;

Από τη μία δε μας θέλουν. Από την άλλη ... και τόσα χρόνια που είμαστε μέλη του ίδιου σωματείου(ΟΜΣΕ) δεν κερδίσαμε και κάτι, μάλλον χάσαμε.... μήπως θα ήταν πρέπον εμείς οι παρακατιανοί "ερασιτέχνες", που "δεν έχουμε κόψει ένα τιμολόγιο" (sic), να τους αδειάσουμε τη γωνιά και να κάνουμε κάτι δικό μας;

Προφανώς οι συνάδελφοι του Κηφήνα θα απορούν με τη στάση μου, διότι θα θυμόνται ότι όταν ο Κηφήνας συνεδρίασε στην ΓΣ για να λάβει απόφαση αν θα παραμείνει στην ΟΜΣΕ η όχι, έλαβα τον λόγο και υποστήριξα την παραμονή μας στην ομοσπονδία.

Θυμηθείτε όμως τι είχα πεί ... "να μείνουμε στην ΟΜΣΕ και να προσπαθήσουμε να την εξυγιάνουμε, και αν δούμε ότι αυτό δεν γίνεται, τότε το ξανασυζητάμε".

Το θυμάστε; Ε, μάλλον έφτασε η ώρα. Άλλωστε δε μας θέλουν βρε παιδί μου... αγάπη με το ζόρι δε γίνεται.

Λάβετε υπόψιν σας ότι οι κατά κύριο επάγγελμα μελισσοκόμοι, αυτοί δηλαδή που ζουν αποκλειστικά από τη μελισσοκομία και είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΓΑ, είναι ελάχιστοι (ίσως και κάτω από 150 άτομα). Οι χιλιάδες μελισσοκόμοι είμαστε εμείς οι "ερασιτέχνες".  Η πλειονότητα των μελών των μελισσοκομικών συλλόγων αποτελείται από εμάς τους "ερασιτέχνες". Οι σύλλογοι είναι δικοί μας.

Η Γερμανία δεν είναι χαζή που έχει δύο ομοσπονδίες, μία για επαγγελματίες και μία για ερασιτέχνες*

----
* με τον όρο ερασιτέχνης εδώ δεν εννοούν τον εραστή της τέχνης, αλλά εκείνον που έχει την μελισσοκομία ώς δεύτερη απασχόληση και είναι εντεταγμένος στο ειδικό καθεστώς.