Σάββατο 8 Ιουνίου 2019

Το καπνιστήρι κατά την αντιπυρική περίοδο.

Επειδή πληροφορήθηκα ότι η Πυροσβεστική υπηρεσία περιπολεί και στα μελισσοκομεία, και στην Τήνο έχουν ήδη οδηγηθεί δύο συνάδελφοι στο αυτόφωρο, ανοίγω αυτή τη συζήτηση γιατί μου φαίνεται ότι θα έχουμε προβλήματα.

Πρόκειται περί της Κανονιστικής Απόφασης που έχει δημοσιευτεί στο ΦΕΚ 1459/Β/2000 που μπορείτε να κατεβάσετε εδώ


Μας ενδιαφέρει το άρθρο 9 που δείχνει η εικόνα της ανάρτησης και θέλω να το συζητήσουμε.





1_α.- Αποψίλωση 5 μέτρα περιμετρικά των κυψελών.

Εδώ προσωπικά συμφωνώ. Όχι μόνον μας προστατεύει από δικό μας ατύχημα  με το καπνιστήρι, αλλά σε περίπτωση που  εκεί πάρουν τα χόρτα φωτιά, πχ από ένα αναμμένο τσιγάρο, η φωτιά δεν θα φτάσει στα μελίσσια μας αν δεν υπάρχει καύσιμη ύλη. Λογικό λοιπόν. Μπορεί ο νόμος να θέτει όριο τα 5 μέτρα, αλλά αν μπορούμε και περισσότερο θα είναι καλό για όλους μας.  Να τονίσω ότι όταν κόβουμε τα χόρτα, τα μαζεύουμε κιόλας. Διότι αν τα αφήσουμε πεσμένα εκεί, τότε είναι περισσότερο εύφλεκτα.

1_β.- Η ελάχιστη απόσταση του μελισσοκομείου από δένδρα και θάμνους πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μέτρα.

Αυτή η παράγραφος πιστεύω ότι πρέπει να τροποποιηθεί, με την προσθήκη της λέξης "πολύ εύφλεκτα" δένδρα και θάμνους.   Δηλαδή αν μέσα στον χώρο του μελισσοκομείου ή κοντά στο μελισσοκομείο υπάρχει έστω και  ένα δένδρο, τότε ΔΕΝ δικαιούσαι να ανάψεις το καπνιστήρι από 1η Μαΐου ως και 1η Νοεμβρίου, πράγμα ανέφικτο.  
Αν πρόκειται για πεύκο ή κάποια άλλο εύφλεκτο, το θεωρώ δικαιολογημένο. Αν όμως υπάρχει μία ελιά, αχλαδιά, μηλιά, ευκάλυπτος  ή ένα πουρνάρι, δεν υπάρχει επικινδυνότητα. Ο νόμος θα πρέπει να ορίσει συγκεκριμένα είδη δένδρων, και όχι όλα ανεξαιρέτως.

1_γ.- 200 λίτρα νερό. 
Ούτως ή άλλως ένας μελισσοκόμος που σέβεται αυτό που κάνει, έχει τοποθετήσει νερό στα μελίσσια του. Ένα βαρέλι 200 λίτρων δεν μας είναι πρόβλημα. Όμως αυτό μέτρο μάλλον είναι για το θεαθήναι. Πρέπει το βαρέλι να είναι ανοικτό  για να χωράει ο κουβάς, να έχεις και κουβά μαζί (που δεν απαιτείται από τον συγκεκριμένο νόμο).
Αυτό που θα έπρεπε να έχουμε όλοι οι μελισσοκόμοι στο αυτοκίνητό μας , και ας μην το ορίζει ο νόμος, είναι ένας κατάλληλου τύπου  για την περίπτωση πυροσβεστήρας.  
Μην βαρυγκωμείτε … σε περίπτωση ατυχήματος  θα σώσετε τα μελίσσια σας, το δάσος ή τις καλλιέργειες , και θα γλυτώσετε τη φυλακή.  

Επίσης καλό θα είναι οι μελισσοκομικοί σύλλογοι να είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να οργανώνουν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ σεμινάρια σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, και οι μελισσοκόμοι να είναι υποχρεωμένοι να τα παρακολουθούν έστω για μια φορά κάθε 3 χρόνια.   
Τι να προσέχουμε, πώς να αντιδράσουμε, τι  είδος / τύπο πυροσβεστήρα να έχουμε, πώς να τον χρησιμοποιήσουμε κλπ…

1_δ.-  Το καπνιστήρι επιτρέπεται μέχρι τις 12 το μεσημέρι, και μόνον αν ο βαθμός επικινδυνότητας είναι 1 ή 2.  Σε περίπτωση που ο βαθμός είναι 3, δεν επιτρέπεται.


Ε ναι ρε παιδιά, δεν θα πάς να ανάψεις καπνιστήρι με 40 βαθμούς και δυνατούς ανέμους. Άλλωστε με τέτοιες συνθήκες δεν μπορείς να εργαστείς στα μελίσσια, και δεν πρέπει επίσης να τα ενοχλείς.  Σε τέτοιες συνθήκες τα μελίσσια είναι στρεσαρισμένα από την ζέστη και εργάζονται αποκλειστικά για την θερμοκρασία της κυψέλης.  Δεν πρέπει να υποστούν την αποδιοργάνωση από το καπνιστήρι και την επιθεώρηση.  Με τέτοιες συνθήκες πάς στα μελίσσια μόνον για να τους βάλεις κι άλλο νερό.  

Πέμπτη 4 Απριλίου 2019

Περι της Υπουργικής Απόφασης 144/15067/24-01-2019.



Περι της Υπουργικής Απόφασης 144/15067/24-01-2019. 

Η συγκεκριμένη ΥΑ αναφέρεται στην πώληση μελιού από τον παραγωγό κατευθείαν στον καταναλωτή ή στα καταστήματα της περιφέρειάς του. Είναι απίθανο να εφαρμοστεί από την πλειονότητα των μικρών μελισσοκόμων, που ουσιαστικά τους καθιστά παράνομους, υποβάλλοντάς τους σε πρόστιμα. 

Η συγκεκριμένη ΥΑ υποτίθεται ότι θα εφάρμοζε την ευρωπαϊκή οδηγία 852 η οποία είχε ως σκοπό την προστασία των μικρών παραγωγών από την ισοπέδωση της ελεύθερης αγοράς. Στην ουσία όμως την καταλύει, αφού οι προϋποθέσεις που τίθενται στην εν λόγω ΥΑ είναι ανέφικτες, και έτσι αναγκάζει τους μικρούς μελισσοκόμους να εγκαταλείψουν την μελισσοκομία.


Θα χορτάσουμε πρόστιμα!

Προτείνω λοιπόν οι σύλλογοι να συγκαλέσουν το γρηγορότερο δυνατό μία Έκτακτη Γενική Συνέλευση προκειμένου ο κάθε σύλλογος να ορίσει τις θέσεις του σχετικά με την υπουργική απόφαση 144/15067/24-01-2019, και να τις στήλει στην ΟΜΣΕ. Έτσι το ΔΣ της ΟΜΣΕ και ο πρόεδρός του κ. Ντούρας να είναι ενημερωμένοι για τις θέσεις μας και τα επιχειρήματά μας ώστε να μήν πράξουν και πάλι αυθαίρετα, έστω και με καλή πρόθεση.

Να διευκρινίσω ότι σκοπός μου δεν είναι να "δέσω" τα χέρια του Ντούρα και του ΔΣ της ΟΜΣΕ, αλλά να συζητηθεί το θέμα σε όλο τον μελισσοκομικό κόσμο. Έτσι αν κάποιος συνάδελφος, έστω και ένας, σκεφτεί κάτι σωστό και λογικό, να ανοίξει τα μάτια όλων μας, και οι αντιπρόσωποι του κλάδου μας όταν πάνε στο υπουργείο, να θέσουν θέσεις λογικές και εφικτές, στηριγμένες με δυνατά επιχειρήματα.

Δείτε εδώ την ΥΑ:










Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

Αναφορά για τήν ΓΣ της ΟΜΣΕ της 23/2/2019 του Π.. Παναγιωτόπουλου στον μ/σ αν. Αττικής "ο Κηφήνας"

Ως αντιπρόσωπος του συλλόγου μας οφείλω να ενημερώσω τα μέλη για τα γεγονότα της  ΓΣ της ΟΜΣΕ της 23/2/2019,  έτσι όπως εγώ τα αντιλήφθηκα.

Αγαπητοί συνάδελφοι , φτάσαμε στη Λάρισα το μεσημέρι της Παρασκευής 22/2. Αμέσως επισκεφτήκαμε τα γραφεία της ΟΜΣΕ.   Όμως εκεί δεν βρήκαμε  παρά ελάχιστους μελισσοκόμους. Έτσι βγήκαμε έξω και αμέσως συναντηθήκαμε τυχαία  με τον συνάδελφο Μόσχο Ντιώνια και τον Β. Ντούρα.  
Ο Αγαπητός συνάδελφος Ν. Πλαιοκώστας μέχρι αργά την νύκτα ήρθε σε επαφή με πολλούς μελισσοκόμους ως διαμεσολαβητής, προσπαθώντας να συμβιβάσει τα πράγματα και να δημιουργήσει κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, πράγμα που πιστεύω πως το κατάφερε, και συντέλεσε στην λύση τους προβλήματος που θα δούμε παρακάτω.

H ώρα έναρξης των εργασιών της ΓΣ είχε ορισθεί η 10:00.  Όταν προσήλθα στο κτίριο περί της 09:20 συνοδευόμενος από  τους  αγαπητούς συναδέλφους Ν. Πλαιοκώστα και Ν. Παναγιωτάκο, στο κτίριο υπήρχε αρκετός κόσμος – συνάδελφοι από πολλά μέρη της Ελλάδος.   Αφού  πέρασε λίγη ώρα με χαιρετισμούς μεταξύ γνωστών συναδέλφων, και η ΓΣ δεν ξεκινούσε τις εργασίες της, ρώτησα και έμαθα ότι το ΔΣ της ΟΜΣΕ και οι αντιπρόσωποι των υπό διαγραφή συλλόγων βρίσκονταν στον τρίτο όροφο του κτηρίου που λειτουργούσε ως κυλικείο, και διαπραγματεύονταν το θέμα της διαγραφής τους.  
Αντί δηλαδή το θέμα της διαγραφής να γίνει ληφθεί απόφαση και συμφωνία μέσα στις εργασίες της ΓΣ παρουσία όλων των μελών, προτίμησαν να το κάνουν πρίν τις εργασίες της ΓΣ.  Εμένα προσωπικά αυτό δεν μου άρεσε και φοβάμαι μήπως μας δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον.

Όταν εισήλθα στην αίθουσα του κυλικείου για να δώ τι συμβαίνει, βρήκα άτομα του ΔΣ της ΟΜΣΕ  και των αντιπροσώπων των  συλλόγων του «Συνδέσμου» καθισμένα σε ένα μεγάλο τραπέζι, και γύρω τους να βρίσκονται όρθιοι συνάδελφοι που παρακολουθούσαν.

Τελικά το ΔΣ της ΟΜΣΕ και οι αντιπρόσωποι των υπό διαγραφή συλλόγων του «Συνδέσμου» ήρθαν σε συμφωνία, με την οποία:

1-.  Το ΔΣ της ΟΜΣΕ αποσύρει το θέμα της διαγραφής τους.

2-. Οι υπο διαγραφή σύλλογοι διαλύουν τον «Σύνδεσμο Μελισσοκομικών Συλλόγων»  που είχαν συστήσει. 

3-. Οι σύλλογοι του «Συνδέσμου» αποσύρουν τις μηνύσεις εναντίον της ΟΜΣΕ και του κ. Ντούρα.

4-. Να παραιτηθούν κάποια μέλη από το ΔΣ της ΟΜΣΕ για  να αναλάβουν τις κενές θέσεις μέλη που είχαν εκλεγεί ως αναπληρωματικά.

5-. Να γίνει νέα ΓΣ της ΟΜΣΕ περί τον Νοέμβριο στην οποία θα τροποποιηθεί το καταστατικό της ΟΜΣΕ.  Δεν κατάλαβα όμως ποια ακριβώς ήταν τα επίμαχα άρθρα του καταστατικού που θα πρέπει να αλλάξουν και ως προς τι.

Οι αντιπρόσωποι των  συλλόγων  του πρώην «Συνδέσμου» προσπάθησαν  επίσης να θέσουν ως όρο την ένταξη άλλων δύο μελισσοκομικών συλλόγων στην ΟΜΣΕ (δεν κατάλαβα σε ποιους συλλόγους αναφέρονταν).  Ο κ. Ντούρας απάντησε ότι η ΟΜΣΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα να δεχθεί συλλόγους που πληρούν τις προϋποθέσεις του καταστατικού μας (πολύ σωστά κατά την άποψή μου, διότι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το καταστατικό μας).

Εδώ θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω το εξής:  Στο τέλος της διαπραγμάτευσης  υπήρξε δισταγμός για συμφωνία, και προς στιγμή φοβήθηκα ότι δεν θα επιτευχθεί.  Την λύση έδωσε ο πρόεδρός μας αγαπητός συνάδελφος Ν. Παναγιωτάκος εκφωνώντας λίγα λόγια για την ενότητα του κλάδου μας και μάλιστα αυτή την δύσκολη στιγμή, που έκαναν τους  διαπραγματευτές τελικά να συμφωνήσουν, και το πρόβλημα ξεπεράστηκε.  Αμέσως  όλα τα παριστάμενα άτομα ξέσπασαν σε χειροκρότημα για την ορθή και καταλυτική στάση του προέδρου μας.  Πρέπει να είμαστε περήφανοι για τον πρόεδρό μας.

Κατόπιν όλοι οι συνάδελφοι κατεβήκαμε στο ισόγειο, στην αίθουσα συνεδρίασης, και σε λίγο ξεκίνησαν οι εργασίες της ΓΣ.  Είχα ενημερώσει  τον κ. Ντούρα ότι θα προτείνω τον εαυτό μου ως πρόεδρο της ΓΣ.  Ο κ. Ντούρας με παρεκάλεσε λόγω της έντασης της ημέρας να τεθεί ως πρόεδρος ο αγαπητός συνάδελφος κ . Κακαγιάννης (αν θυμάμαι σωστά το όνομά του) του Μ/Σ  Λάρισας που ήταν -είπε- γνωστό σε όλους ότι ήταν ουδέτερος  στο θέμα της διαγραφής των συλλόγων του πρώην «Συνδέσμου», και  να πρότεινε εμένα ως αντιπρόεδρο.   Αφού όμως έτσι είχε το θέμα, του ζήτησα να μην οριστώ ούτε ως αντιπρόεδρος, προκειμένου το καθήκον της αντιπροεδρίας  να το αναλάβει κάποιος άλλος συνάδελφος που επίσης θα ήταν γνωστός  για την ουδέτερη στάση του, και έτσι ορίστηκε κάποιος συνάδελφος που δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά του (μάλλον Λεονταράκης), από κάποιον μελισσοκομικό σύλλογο της Κρήτης (μάλλον Χανίων).  
Τα ονόματα πάντως θα τα δείτε στα πρακτικά της ΓΣ της ΟΜΣΕ, που στο εξής θα αποστέλλονται στους συλλόγους. (Ναι, το πετύχαμε!)

Κάποιο μέλος της ΓΣ πρότεινε να ανατεθεί το καθήκον της προεδρίας της ΓΣ στον συνάδελφο Αλ. Γουσιάρη,  ο οποίος όμως και  αρνήθηκε.  Γραμματέας προτάθηκε από τον κ. Ντούρα  η συνάδελφος Κ. Καρατάσου.  Τα προτεινόμενα μέλη δέχθηκαν και ανέλαβαν τα καθήκοντά τους.

Το θέμα της διαγραφής των συλλόγων του πρώην «Συνδέσμου»  τελικά δεν ετέθη στην ημερήσια διάταξη αφού πλέον είχαν πάψει να συντρέχουν οι αιτίες διαγραφής τους.  Ο κ. Ντούρας έκανε μία σύντομη πληροφόρηση για το περιεχόμενο της «συμφωνίας του τρίτου ορόφου». 

Ο κλάδος μας είχε πάλι ενωθεί, και όλοι είχαμε πάρει ένα καλό μάθημα (τουλάχιστον έτσι νόμιζα … θα καταλάβετε αμέσως παρακάτω … ).

Μετά από την έγκριση του οικονομικού απολογισμού του ΔΣ (ψήφισα λευκό), και διάφορες ερωτήσεις και παρατηρήσεις, ήρθε η ώρα να ξεκινήσουν οι εισηγήσεις των συλλόγων μελών.  Μοναδικός σύλλογος που είχε εισηγήσεις ήμασταν εμείς,  ο Κηφήνας.  Σημειώστε όμως ότι στα θέματα της ημερήσιας διάταξης δεν αναφέρονταν οι εισηγήσεις μας, αλλά μας είχαν εντάξει στο θέμα «Γενικότερη Συζήτηση».   Θεώρησα ότι πρόκειται για την συνηθισμένη «χαλαρότητα» και όχι για σκοπιμότητα. Είχα όμως γελαστεί… 

Κλήθηκα στην έδρα (αναλόγιο) και εκφώνησα την πρώτη εισήγηση του συλλόγου μας με θέμα «Η μελισσοκομική αλληλεγγύη να είναι νόμιμη». Μετά το τέλος της εκφώνησης κάλεσα τον πρόεδρο της ΓΣ να διεξάγει διαβούλευση και ψηφοφορία μεταξύ των μελών της ΟΜΣΕ για την έγκριση της εισήγησης. Όμως με έκπληξη πληροφορήθηκα από τον πρόεδρο της ΓΣ ότι η ψηφοφορία θα γίνει στο τέλος, και μου έδωσε την εντολή να  προχωρήσω στην ανάγνωση και των υπολοίπων δύο εισηγήσεων, δηλαδή «Τα πρακτικά των ΓΣ της ΟΜΣΕ να αναρτώνται σε κοινή θέα στο διαδίκτυο» και «Να επιδοτηθούν από την ΕΕ τα μη μελισσοτοξικά φυτοφάρμακα».

Μετά το τέλος των εκφωνήσεων των εισηγήσεων του Κηφήνα,  ενημέρωσα τους συναδέλφους της ΓΣ ότι καλούνται να ψηφίσουν για το αν το ΔΣ της ΟΜΣΕ ενεργήσει για την εκπλήρωση των εισηγήσεων, και περίμενα ότι θα διεξαχθεί κανονικά η καθιερωμένη διαβούλευση και ψηφοφορία.  Όμως ο πρόεδρος της ΓΣ με "ευχαρίστησε" για τις εκφωνήσεις και μου έδωσε την εντολή να κατέβω από το αναλόγιο και να καθίσω κάτω, και πως η ψηφοφορία θα γινόταν στο τέλος ... 
Και πάλι θεώρησα ότι αυτό γινόταν λόγω άγνοιας και ανεπάρκειας του προέδρου της ΓΣ να λειτουργήσει την συνέλευσή μας κανονικά, και όχι λόγω σκοπιμότητας και μάλιστα πονηρής, όπως αντιλήφθηκα αμέσως μετά.  Η ψηφοφορία θα γινόταν – μου είπε- σε λίγο για όλα τα θέματα μαζί.

Το λόγο και το βήμα έλαβε ο πρόεδρος του συλλόγου μας Ν. Παναγιωτάκος και απεύθυνε έκκληση προς τους διαχειριστές των μελισσοκομικών ομάδων του διαδικτύου, να μην γίνονται αναρτήσεις που αναφέρονται σε τροφοδοσίες και φάρμακα, διότι διαβάζονται και από μη μελισσοκόμους που δεν  γνωρίζουν,  και θα νομίζουν ότι οι μελισσοκόμοι κάνουμε κάτι πονηρό.  Οι συνάδελφοι συμφώνησαν με τον πρόεδρό μας  και χειροκρότησαν. 

Κατόπιν έλαβε τον λόγο ο κ. Ντούρας και ταυτόχρονα ο πρόεδρος της ΓΣ με νεύμα του με κάλεσε στην έδρα να μου μιλήσει.  Μου είπε ότι λόγω της έντασης της ημέρας να μην διεξάγουμε ψηφοφορία και διαβούλευση για να μην δημιουργηθεί επιπλέον ένταση. Αυτό το εννόησα ως φόβο μήπως ξεσπάσει και πάλι ένταση για την εισήγηση του συλλόγου μας περί της δημοσίευσης των πρακτικών, που μάλλον ήταν και θέση των συλλόγων του πρώην «Συνδέσμου».  
Του απάντησα επί λέξη:  «εγώ με αυτό που μου ζητάτε διαφωνώ, αλλά εσείς είστε ο πρόεδρος της ΓΣ» και κάθισα πάλι στη θέση μου, βλέποντας με απογοήτευση την ΓΣ να βαδίσει σύντομα προς το τέλος της.
Αμέσως όμως εστίασα την προσοχή μου σε αυτά που έλεγε εκείνη τη στιγμή  ο κ. Ντούρας.

Εδώ αγαπητοί συνάδελφοι δώστε πολύ προσοχή στο τι είπε ο κ. Ντούρας και μμάλιστα με σηκωμένο δάκτυλο:  
«Στις εισηγήσεις των μελών δεν κάνουμε ψηφοφορία, αλλά θα τις έχουμε στο αρχείο μας και θα τις λαμβάνουμε υπόψιν μας».

Με λίγα λόγια αισθάνθηκα ότι όλο αυτό ήταν προσυνεννοημένες μηχανορραφίες και ρεγουλαρίσματα με σκοπό να εμποδίσουν την ΓΣ της ΟΜΣΕ να λάβει αποφάσεις πάνω στις εισηγήσεις μας. Διότι αν η ΓΣ λάμβανε αποφάσεις,  το ΔΣ της ΟΜΣΕ και ο πρόεδρός του κ.Ντούρας θα ήταν υποχρεωμένοι μετά  να τις εκτελέσουν.

Καταλάβατε τι έκαναν;

Δηλαδή ο πρόεδρος του ΔΣ  και ο πρόεδρος της ΓΣ προσπάθησαν να εμποδίσουν τα μέλη της ΓΣ να λάβουν απόφαση!!! 

Προσπάθησαν να ασκήσουν επάνω μου ψυχολογική πίεση για να παρεμποδίσουν κάποια από τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης.

Η αντίδρασή μου ήταν άμεση: σηκώθηκα όρθιος (πρόβαλα ένσταση) και πληροφόρησα τον πρόεδρο της ΓΣ ότι ο Κηφήνας θα ενημερωθεί για αυτή την προσβολή και την ύπουλη μεθόδευση, και κατόπιν απευθύνθηκα στα μέλη της ΓΣ εξηγώντας τους τι είχε συμβεί στο παρασκήνιο.  Δυστυχώς είχα εκνευριστεί τόσο πολύ που φώναζα διαρκώς.  Ζητώ συγνώμη γι αυτό, αλλά ως άνθρωπος έχω κάποια όρια που στην συγκεκριμένη περίπτωση είχαν ξεπεραστεί και παραβιαστεί.

Όταν οι δύο πρόεδροι διαπίστωσαν ότι «το κόλπο δεν έπιασε» αμέσως προτάθηκαν  τελικά να γίνει η ψηφοφορία, και ειδικά ο πρόεδρος της ΓΣ ισχυρίστηκε ότι δεν είχαν καμία πρόθεση να εμποδίσουν την ψηφοφορία, σε απόλυτη δηλαδή αντίθεση με αυτά που είχαν δηλώσει πρίν.  
Ο αγαπητός συνάδελφος Ν. Παλαιοκώστας πλησίασε στην έδρα και ως ένδειξη διαμαρτυρίας πήρε πίσω τα έγραφα των εισηγήσεων του συλλόγου μας εξηγώντας αμέσως  στην ΓΣ και εκείνος του λόγους.

Τελικά οι εισηγήσεις μας επανεκφωνήθηκαν (από την κ. Καρατάσου αυτή τη φορά) και διεξήχθη διαβούλευση και ψηφοφορία σύμφωνα με την οποία οι εισηγήσεις περί  «μελισσοκομικής αλληλεγγύης» και «επιδότησης μη τοξικών φυτοφαρμάκων» εγκρίθηκαν ως είχαν*,  ενώ η  περί «δημοσίευσης πρακτικών»   εγκρίθηκε με την τροποποίηση τα πρακτικά να μην δημοσιεύονται στο διαδίκτυο, όμως να στέλνονται στους συλλόγους ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτά όλοι οι μελισσοκόμοι.

Αγαπητοί συνάδελφοι, η 23/2/2019 ήταν μία μεγάλη μέρα για τον μελισσοκομικό συνδικαλισμό. 
Ήταν η μέρα που έγιναν απολύτως κατανοητά τα εξής: 

1-. Ο κλάδος πρέπει πάση θυσία να παραμείνει ενωμένος.

2-. Μετά την κάθε εισήγηση στις γενικές Συνελεύσεις θα ακολουθεί διαβούλευση και ψηφοφορία, και το ΔΣ με τον πρόεδρό του υποχρεούνται να  εκτελούν τις αποφάσεις τις ΓΣ.

3-. Η διαδικασίες λειτουργίας της ΟΜΣΕ (και της ΓΣ της ΟΜΣΕ χωλαίνουν) και φάνηκε περισσότερο  από ποτέ η ανάγκη θέσπισης «Γενικού Κανονισμού Λειτουργίας»  και  «Τυπικού Διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης» της ΟΜΣΕ. 

Αγαπητοί συνάδελφοι θα αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες από κοντά στα γραφεία του συλλόγου μας.  Να είστε όλοι καλά.

Τα κείμενα των εισηγήσεων βρίσκονται εδώ: 

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος

---------------
* ενημέρωση:
Στο κείμενο της αναφοράς μου έχω κάνει ένα λάθος. Σπουδαίο λάθος!
Αναφέρω ότι οι δύο εισηγήσεις εγκρίθηκαν ως είχαν, όμως δεν έγινε έτσι. Η εισήγηση για την επιδότηση από την ΕΕ των μη μελισσοτοξικών ή λιγότερο μελισσοτοξικών φυτοφαρμάκων, δεν πέρασε ως είχε αλλά τυποποιήθηκε σύμφωνα με την άποψη ΕΝΟΣ συναδέλφου μας (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του ούτε τον σύλλογο που αντιπροσώπευε).
Ο συγκεκριμένος συνάδελφος που μου είπε ότι ήταν περιβαλλοντολόγος, πρότεινε να επιδοτηθούν ΜΟΝΟΝ τα μή μελισσοτοξικά και όχι τα λιγότερο μελισσοτοξικά φυτοφάρμακα.
Ο λόγος είναι ότι από τα πολύ τοξικά για τις μέλισσες φυτοφάρμακα, κάποια είναι λιγότερο από τα άλλα, όμως είναι κι αυτά «μπάμ και κάτω». Έτσι λοιπόν αν υπήρχε ο όρος «λιγότερο μελισσοτοξικά» αυτά θα επιδοτούνταν, και η έρευνα δεν θα στρέφονταν στα μη μελισσοτοξικά αλλά οι εταιρείες θα μεθόδευαν πονηριές για επιδοτηθούν από την ΕΕ τα χημικά τοξικά, αφού θα χαρακτηρίζονταν «λιγότερο» τοξικά.
Πολύ σωστό!
Να λοιπόν ποια είναι η δύναμη της συλλογικότητας. ΕΝΑΣ και μόνον συνάδελφος αντιλήφθηκε κάτι σωστό και μας «ξύπνησε» όλους!
Γι αυτό πάντα οι προτάσεις μας προς το κράτος ή την ΕΕ θα πρέπει να έχουν περάσει από διαβούλευση και η απόφαση να λαμβάνεται από την ΓΣ με ψηφοφορία.
Η συλλογικότητα που λειτουργεί δημοκρατικά έχει κι άλλες δυνάμεις … που αν και είναι γνωστές στους περισσότερους, θα γίνουν από όλους μας αντιληπτές εν καιρώ.

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Εισηγήσεις του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής "ο Κηφήνας" στην ΓΣ της ΟΜΣΕ της 23/02/2019

Εισήγηση 1η

Προς την Γενική Συνέλευση της 23/2/2019 της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος»
Εισήγηση του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής «ο Κηφήνας»  με θέμα:

Η αλληλεγγύη μεταξύ των μελισσοκόμων κατά τις μεταφορές να είναι νόμιμη.
   Αγαπητέ προεδρεύοντα συνάδελφε, είναι γνωστό ότι οι μελισσοκόμοι βοηθούνται μεταξύ τους αφιλοκερδώς ως προς τις μεταφορές, δηλαδή στο κουβάλημα και την συντροφιά στα ταξίδια  για ασφάλεια, πχ να μην κοιμηθεί ο οδηγός στο δρόμο, ή συμβεί ατύχημα την νύκτα στις ερημιές κλπ.

 Αιτία αυτού του φαινομένου είναι το γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν άτομα που να δεχθούν να εργαστούν στις μεταφορές διότι φοβούνται τις μέλισσες.  Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και κατά την οδική αλληλεγγύη, όταν δηλαδή κάποιος μελισσοκόμος μείνει στον δρόμο από μηχανική βλάβη, σπεύδουν να τον βοηθήσουν άλλοι συνάδελφοι με τα μελισσοκομικά τους αυτοκίνητα προκειμένου να σωθούν οι μέλισσες.
Εδώ όμως υπάρχουν προβλήματα με τη νομοθεσία:
1ον. Σε πιθανό έλεγχο τα ελεγκτικά όργανα του κράτους θεωρούν ότι ο βοηθός μελισσοκόμος είναι εργαζόμενος που αμείβεται, αλλά ο μελισσοκόμος εργοδότης δεν τον έχει ασφαλισμένο.  Το πρόστιμο που καλούνται να πληρώσουν είναι βαρύτατο.
2ον. Τα αγροτικά αυτοκίνητα έχουν δικαίωμα να μεταφέρουν αγαθά του ιδιοκτήτη τους και μόνον. Σε περίπτωση ελέγχου που βρεθεί μελισσοκομικό αυτοκίνητο να μεταφέρει μελίσσια που δεν ανήκουν στον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, τα ελεγκτικά όργανα θεωρούν ότι ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου εκτελεί μεταφορές ως επαγγελματική δραστηριότητα επί πληρωμή.  Αυτό επισύρει πρόστιμα, αφενός γιατί ασκεί δραστηριότητα δίχως  άδεια και άρα υποτίθεται ότι ασκεί αθέμιτο ανταγωνισμό στα φορτηγά δημοσίας χρήσεως, και αφετέρου ότι δήθεν φοροδιαφεύγει.

Να ζητήσουμε ως ΟΜΣΕ από τα αρμόδια υπουργεία να επιτρέπεται η αλληλεγγύη μεταξύ των μελισσοκόμων στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, δηλαδή η αλληλεγγύη μεταξύ των μελισσοκόμων να μην συνιστά παράβαση κάποιου νόμου.
Ακόμα και αν τα υπουργεία δεν εγκρίνουν ένα τέτοιο αίτημα, αυτό θα αποτελεί στοιχείο σε μία ενδεχόμενη δίκη συναδέλφου, που καταδεικνύει ότι πρόκειται για την συνηθισμένη αλληλεγγύη  στα χρηστά ήθη των μελισσοκόμων, και δεν αποτελεί  παράνομη επαγγελματική δραστηριότητα.

Από την ΓΣ του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής «ο Κηφήνας»
Ο πρόεδρος
Παναγιωτάκος Νικόλαος


Ο Γραμματέας
Δέγγλερης Ιωάνης








Εισήγηση 2η

Προς την Γενική Συνέλευση της 23/2/2019 της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος» 
Εισήγηση του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής «ο Κηφήνας»  με θέμα:

Τα πρακτικά των ΓΣ της ΟΜΣΕ να δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της


Αγαπητέ προεδρεύοντα συνάδελφε είναι γνωστό ότι κάθε ΓΣ διατηρεί τα ονομαζόμενα «Πρακτικά».  Τα «Πρακτικά» αποτελούν την μνήμη της συλλογικότητας, για να θυμόμαστε τι είχε ειπωθεί και συμφωνηθεί.  Ο σύλλογός μας αν. Αττικής «ο Κηφήνας» με την θέσπιση του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας  αποφάσισε  να αναρτά τα πρακτικά των ΓΣ στην ιστοσελίδα μας kifinas.gr  ώστε όλα τα μέλη του συλλόγου αλλά και όλοι οι Έλληνες πολίτες να έχουν πρόσβαση σε αυτά. Δεν έχουμε κάτι πονηρό να κρύψουμε!  Ομοίως και στα πρακτικά των ΓΣ της ΟΜΣΕ, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης όλοι οι μελισσοκόμοι ανά πάσα στιγμή, ώστε να γνωρίζουν τις εξελίξεις μας. 

Παρόλο που μέλη του συλλόγου μας έχουν ζητήσει τα πρακτικά από την ΟΜΣΕ, μέχρι σήμερα το ΔΣ της  ΟΜΣΕ αρνείται πεισματικά να εκθέσει  τα πρακτικά των ΓΣ σε κοινή θεά όλων των μελισσοκόμων, πράγμα παράλογο αν όχι και ύποπτο. 
Ο ΜΣ αν. Αττικής ζητά από την ΓΣ της ομοσπονδίας μας  να εγκρίνει το αίτημά του, σύμφωνα με το οποίο:
1ον.  Να δώσει στο ΔΣ της ΟΜΣΕ την εντολή  πρακτικά των συνεδριάσεων των ΓΣ να τίθενται σε κοινή θέα στην ιστοσελίδα της, ώστε όλοι οι μελισσοκόμοι να γνωρίζουν τι συζητείται και αποφασίζεται στις ΓΣ της ΟΜΣΕ. 
2. Να καλέσει το ΔΣ της ομοσπονδίας μας σε απολογία ενώπιών της  για την μέχρι σήμερα απόκρυψη των πρακτικών.

Από την ΓΣ του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής «ο Κηφήνας»

Ο πρόεδρος                                                                                Ο Γραμματέας
Παναγιωτάκος Νικόλαος                                                              Δέγγλερης Ιωάνης




Εισήγηση 3η

Προς την Γενική Συνέλευση της 23/2/2019 της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος»
Εισήγηση του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής «ο Κηφήνας»  με θέμα:

Επιδότηση των μη ή των λιγότερο μελισσοτοξικών φυτοφαρμάκων.
  
Αγαπητέ προεδρεύοντα συνάδελφε, ενδέχεται να υπάρχουν φυτοφάρμακα που δεν είναι μελισσοτοξικά ή είναι λιγότερο μελισσοτοξικά από άλλα.  Να ζητήσουμε ως ΟΜΣΕ από την Ευρωπαϊκή Ένωση  να διεξαχθεί μελέτη προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχουν φιλικά ή λιγότερο εχθρικά προς τις μέλισσες φυτοφάρμακα που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα μελισσοτοξικά, και να προτείνουμε ως ΟΜΣΕ στο Ελληνικό κράτος, στον EPBA (Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο Επαγγελματιών Μελισσοκόμων) και κυρίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την επιδότηση αυτών των φυτοφαρμάκων, αφενός ως κίνητρο αντικατάστασής τους από τους αγρότες όπου αυτό είναι εφικτό, και αφετέρου ως κίνητρο προς τις  εταιρείες προκειμένου να στραφούν στην κατασκευή μη μελισσοτοξικών φυτοφαρμάκων αφού αυτά θα τους αποδίδουν περισσότερο κέρδος.
   Με τον τρόπο αυτό προστατεύουμε το εισόδημά μας, το οικοσύστημα και την ποιότητα του μελιού μας. Ταυτόχρονα, με τις συνεχείς κινήσεις μας κρατάμε το πρόβλημα στην επιφάνεια, ώστε να δημιουργείται στον πολιτικό κόσμο και στην κοινή γνώμη το συνειδησιακό υπόβαθρο για μία πολύ σοβαρή λύση στο μέλλον.

Από την ΓΣ του μελισσοκομικού συλλόγου αν. Αττικής «ο Κηφήνας»
Ο πρόεδρος
Παναγιωτάκος Νικόλαος


Ο Γραμματέας
Δέγγλερης Ιωάνης

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Προβληματισμοί και ερωτηματικά που απορρέουν από την επιστολή του συναδέλφου κ. Βασίλη Χαρίση του μελισσοκομικού συλλόγου Σερρών.


Σε αυτή την ιστοσελίδα έχει αναρτηθεί  η επιστολή του συναδέλφου Β. Χαρίση προς τον κ. Βασίλη Ντούρα σχετικά με την έκκληση της ΟΜΣΕ για διευκρίνιση προθέσεων για τους 15 συλλόγους που συνέστησαν τον γνωστό μας «Σύνδεσμο», με τίτλο «Tα λόγια της αλήθειας είναι απλά!» 
 Συμφωνώ σε κάποιες θέσης του κ. Χαρίση, που τις έχουμε πεί χιλιάδες φορές και μάλλον τις έχουμε εξαντλήσει. Γι αυτό θα σταθώ μόνον σε κάτι που με προβληματίζει. 

Έγραψε λοιπόν ο κ. Χαρίσης: 
«... ...  για τα συμφέροντα των μελισσοκόμων έχω να πω τούτο «Εάν δεν είχε δραστηριοποιηθεί, σαν από μηχανής Θεός, η εταιρία «ΜΕΛΙΝΤΑ Ε.Π.Ε.» το σύνολο της μελισσοκομικής παραγωγής θα ήταν στις αποθήκες των παραγωγών».

Μπορεί ο κ. Χαρίσης να έχει δίκιο αλλά μπορεί και όχι. Όμως δεν αιτιολογεί!

Ερώτηση 1η. Τότε δηλαδή που δεν υπήρχε η «Μελίντα», οι Έλληνες μελισσοκόμοι δεν μπορούσαν να πουλήσουν την παραγωγή τους; Τότε τους έμενε στην αποθήκη;


Ερώτηση 2η.  Αν πράγματι σήμερα πολλοί μεγάλοι μελισσοκόμοι δεν μπορούν να διαθέσουν εύκολα το μέλι τους στην χονδρική, που οφείλεται αυτό;  Μήπως επειδή κάποιες εταιρείες γέμισαν την αγορά με εισαγόμενο φθηνό μέλι, έτσι το ελληνικό έμεινε απούλητο και διαρκώς θα πέφτει η τιμή του; 
Και έρχονται μετά οι ίδιες εταιρείες σαν «από μηχανής θεός» να σε σώσουν από την οικονομική καταστροφή, αγοράζοντας τοις μετρητοίς  μεν, σε κατά πολύ χαμηλότερες τιμές δε;
Μήπως τελικά κ. Χαρίση η Μελίντα μας σώνει από το πρόβλημα που η ίδια άθελα ή και ηθελημένα δημιούργησε;   Ρωτάω … μήπως;  - Υποθέσεις κάνω ... 

Έχω την εντύπωση λοιπόν ότι η Μελίντα  έχει τον τρόπο της να αγοράζει τα ελληνικά μέλια σε χαμηλή τιμή σε σχέση με τις τιμές που προσφέρουν άλλες εταιρείες. Αλλά αυτό δεν μπορώ να το εξακριβώσω διότι δεν έχω πρόσβαση στα τιμολόγια των εταιρειών.  Αν όμως πράγματι συμβαίνει αυτό, τότε θα μπορεί να πουλά και φθηνότερα.
Οι μικροί μελισσοκόμοι (που αποτελούμε το 95% των μελισσοκόμων) επειδή παράγουμε λίγο μέλι, το πουλάμε αποκλειστικά στην λιανική. Αυτό μας συμφέρει μόνον και μόνον διότι η τιμή του ελληνικού μελιού στο ράφι είναι υψηλή. Έτσι ο καταναλωτής που αγοράζει από το ράφι ένα ελληνικό μέλι στην τιμή των 12-15 ευρώ, είναι πρόθυμος να αγοράσει από μελισσοκόμο, είτε στην ίδια τιμή είτε λίγο χαμηλότερα πχ 10€. Τώρα ερχόμαστε στην επόμενη ερώτηση. 

Ερώτηση 3η.  Αν η Μελίντα θα πουλά το ελληνικό μέλι σε χαμηλές τιμές λιανικής, πχ 6-7€ ή και λιγότερο, εμείς οι μικροί μελισσοκόμοι πόσο θα πουλήσουμε; Μήπως αυτό μας οδηγεί έξω από την μελισσοκομία;  Λέω … μήπως …

Βλέπουμε δηλαδή ότι ενώ πριν και ο μικρός και ο μεγάλος παραγωγός πωλούσαμε σε συμφέρουσα τιμή, τώρα με τον «απο μηχανής θεό» ίσως να αναγκαζόμαστε να πουλάμε όλοι σε χαμηλή τιμή.  Ίσως και σε εξευτελιστική.  

Τέλος, θέλω να διευκρινίσω κάτι:  Δεν προσπαθώ να δαιμονοποιήσω κάποια εταιρεία, άλλωστε θα ήταν αστείο. Απλά απαντώ στον συνάδελφο κ. Χαρίση και όσους έχουν την ίδια γνώμη, προσπαθώντας να τους προβληματίσω. Τίποτε άλλο. 

Στην σημερινή εποχή της «ελεύθερης αγοράς» που στέκεται μακριά από κάθε «κρατικό παρεμβατισμό», η κατάσταση θυμίζει ζούγκλα. Η ελεύθερη αγορά έχει από την φύση της τέτοιο μηχανισμό που θα καταλήξει στην εξόντωση του κάθε μικρότερου από τον μεγαλύτερο, σε όλους τους τομείς. Κάθε εταιρεία θα παλέψει  με νύχια και με δόντια για τη «ζωή» της. Σε αυτήν την πάλη δεν χωράνε ηθική και  συναισθήματα, δυστυχώς! 

Μέσα σε αυτή την πάλη, ποιός θα μας λογαριάζει εμάς; 

Όσο δεν μπορούμε να συστήσουμε έναν οργανισμό ώστε να διαθέτουμε το μέλι μας εμείς (λιανική στο ράφι ή με εξαγωγές), αλλά χρειαζόμαστε «από μηχανής θεούς» να μας σώσουν, το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε είναι να βλέπουμε τα «λιοντάρια» να τσακώνονται πάνω από το δικό μας κουφάρι.



Εμείς έχουμε την παραγωγή,
εμείς πρέπει να ορίζουμε την τιμή που θα πουλάμε. 

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος