ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ

- Γιατί στον σύλλογο δεν γίνεται τίποτα ουσιαστικό; 

- Τι δουλειά έχω εγώ μέσα σε ένα σύλλογο που δεν λειτουργεί σωστά και τσακώνονται όλοι με όλους;

Διάβασε παρακάτω:

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ

1^Η. ΦΑΣΗ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

Η φάση αυτή αφορά τις πρώτες συνεδριάσεις της ομάδας, τις πρώτες επαφές δηλαδή των μελών της, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για άγνωστα μεταξύ τους άτομα, που προσπαθούν να προσανατολιστούν, να κατανοήσουν το ρόλο τους  και να βρουν σημεία επαφής και επικοινωνίας με τα υπόλοιπα μέλη.  Να συμβάλουν στην δημιουργία και κατανόηση των θεσμών  που θα συντονίσουν τις σχέσεις και τις ενέργειες των μελών και θα διέπουν την συμπεριφορά όλων.

Στη φάση αυτή τα κύρια χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των μελών της ομάδας είναι οι αμφιβολίες και οι συνακόλουθες σπασμωδικές κινήσεις  που έχουν ως αποτέλεσμα την έλλειψη συντονισμού.  Η έλλειψη συντονισμού οδηγεί κάποια μέλη να προσπαθούν αναδείξουν τον εαυτό τους ως ηγέτη της ομάδας, δηλαδή να επιβληθούν ως αρχηγοί. Αυτά τα φιλόδοξα μέλη συνήθως αγνοούνται ή  και απορρίπτονται από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας.

Αν όμως κάποιο ή κάποια μέλη τύχει να διοριστούν  από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας σε υπεύθυνες θέσεις, οι ικανότητες τους υπόκεινται σε δοκιμασία και έλεγχο από τους υπολοίπους.

2^η. ΦΑΣΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ

Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, παρατηρείται πλήθος διαφωνιών, συγκρούσεων και προστριβών μεταξύ των μελών. Στην προσπάθεια να εξηγηθούν απόψεις, να επιβληθούν θέσεις και αντιλήψεις, να κατανοηθούν μηνύματα, δημιουργούνται έντονες συζητήσεις και επαναλήψεις ενώ οι συνομιλίες και οι αλληλεπιδράσεις χαρακτηρίζονται από νευρικότητα, ανυπομονησία, επιθετικότητα, και ανεξέλεγκτες διακοπές του λόγου (ομιλίας) των άλλων.  Σχηματίζονται υποομάδες με πρόσκαιρους ηγέτες, ενώ τα αναποφάσιστα μέλη αλλάζουν στρατόπεδα. 

Σε αυτή τη φάση ορισμένα μέλη εγκαταλείπουν την ομάδα, και σε περισσότερο ακραίες περιπτώσεις, η κατάσταση και το ψυχολογικό κλίμα είναι τόσο φορτισμένα και αρνητικά, ώστε να αποχωρεί μία υποομάδα ή και να διαλύεται η ομάδα.

3^η. ΦΑΣΗ ΣΥΝΘΕΣΗΣ

Εδώ έχουμε την συμφιλίωση, την επικοινωνία και τέλος τη συνεργασία. Τα μηνύματα γίνονται πλέον κατανοητά, αναπτύσσονται κώδικες επικοινωνίας και συμπεριφοράς, και καθιερώνονται παραδεκτές λέξεις και φράσεις. Παρατηρείται ατμόσφαιρα εφορίας, γενική σύμπνοια ως πρός τη δομή και την οργάνωση της ομάδας, δηλαδή τα μέλη έρχονται σε συμφωνία ως προς τους θεσμούς, την κατανομή των διαφόρων ρόλων που θα κληθούν να εφαρμόσουν, τον καταμερισμό της εργασίας, τις αρχές και προπαντός τους στόχους και την μεθόδευση της λειτουργίας  της ομάδας.

Τώρα πια η ομάδα έχει αρχίσει να συγκεντρώνεται στο έργο της και να αποδίδει κάποιο αποτέλεσμα, που αποτελεί και το λόγο ύπαρξης της ομάδας.

Στις δύο προηγούμενες φάσεις η ομάδα δεν μπορεί να αποδώσει παρά μόνον ελάχιστα.

4^η. ΦΑΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗΣ.

Η πλήρης ισορροπία, συνοχή και σύμπνοια  στο σύστημα της ομάδας έχει πλέον επιτευχθεί, και της επιτρέπει να λειτουργεί και να αποδίδει σαν μία καλοφτιαγμένη και καλολαδωμένη μηχανή.  Η ομάδα τώρα πια έχει λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα και επιτέλους ΕΝΕΡΓΕΙ αποκλειστικά μόνον προς την επίτευξη των στόχων, δηλαδή στην λύση των προβλημάτων που την απασχολούν.

5^η. ΣΤΑΤΙΚΗ ΦΑΣΗ

Όταν μία ομάδα σταθεροποιηθεί μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε τόσο οι ρόλοι και οι θεσμοί όσο και οι σχέσεις έχουν παγιωθεί ανάμεσα στα μέλη. Τα μέλη απορρίπτουν αβίαστα κάθε καινούργιο θεσμό, και προστατεύουν και διατηρούν τις παλιές αντιλήψεις και αρχές, ακόμη και αν δεν είναι πια λειτουργικές.  Η απόδοση πέφτει στο ελάχιστο, και το σύστημα της ομάδας μοιάζει πλέον με απολίθωμα.  Αν δεν εισέλθουν στην ομάδα πολλά νέα μέλη με νέες ιδέες και νέα ενέργεια, η ομάδα θα παραμείνει ένα απολίθωμα.

Συνήθως οι περισσότερες ομάδες δεν καταφέρνουν να φτάσουν ούτε στην τρίτη φάση, διότι τα μέλη δεν καταφέρνουν μέσα σε ένα σύντομο διάστημα να κατανοήσουν τον ρόλο τους και τους ρόλους (ευθύνες) που καλούνται να εφαρμόσουν τα άλλα μέλη, δεν καταφέρνουν να δημιουργήσουν τους κώδικες (κανονισμούς) συμπεριφοράς και προπαντός να ενεργήσουν ως ομάδα προς την λύση κάποιου προβλήματος. Έτσι κουράζονται, απογοητεύονται και απομακρύνονται από την ομάδα, θεωρώντας την  χάσιμο χρόνου.
Τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα αφού οι φάσεις αυτές δεν είναι ίδιες στην κάθε μορφή ομάδας,  δεν έρχονται πάντα με την ίδια ακριβώς σειρά, και μπορεί οι φάσεις αυτές να διαχέονται η μία μέσα στην άλλη.

Το κείμενο με τις πέντε φάσεις το δανείστηκα (περιληπτικά και σε κάπως ελεύθερη απόδοση) από το βιβλίο «Κοινωνική Ψυχολογία» 2^ος τόμος, του καθηγητή κοινωνικής ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Δημητρίου Γεώργα.    Να το διαβάσετε!!!

Βλέπουμε δηλαδή ότι όλη αυτή η δυσάρεστη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή στους συλλόγους μας, είναι φυσικός νόμος – δεν μπορούμε να την αποφύγουμε.
Πρέπει να περάσουμε από εκεί!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ όμως, και ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΕΘΑ να παραμείνουμε ενεργά μέλη των συλλόγων μας ώστε να ωριμάσει η κατάσταση για να μπούμε επιτέλους στην 4^η φάση, τη φάση  της απόδοσης.  

Δεν είναι δύσκολο, είναι απλά θέμα λίγου χρόνου και τα αποτελέσματα θα φανούν στις τσέπες μας: νομοθεσία, ασφάλιση, φορολογία κλπ.

Κατά την δική μου πάντα αντίληψη, η ΟΜΣΕ βρίσκεται στην 5^η φάση, του απολιθώματος. Για να βγεί από αυτή τη φάση πρέπει να αναλάβουν και κάποια νέα άτομα (δεν εννοώ αποκλειστικά και μόνον σε ηλικία), με νέα ενέργεια.  Αυτά τα άτομα θα προέλθουν από τους αντιπροσώπους των  συλλόγων, δηλαδή και από τον δικό σου σύλλογο.  Όσο δεν συμμετέχεις στον δικό σου σύλλογο, αφήνεις στην ΟΜΣΕ του ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους με τις απολιθωμένες αντιλήψεις, ίσως και κουρασμένους τώρα πια, να κάνουν τα ίδια απολιθωμένα πράγματα, γιατί αυτά ξέρουν. Έτσι έμαθαν.  Δεν αλλάζουν!

Είναι χαζό να κάνουμε τα ίδια πράγματα και να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα. Είναι χαζό να βαδίζουμε στον ίδιο γνωστό δρόμο και να θέλουμε να πάμε κάπου αλλού.

Όσο δεν λαμβάνεις ενεργά μέρος στον σύλλογό σου, δηλαδή να προτείνεις στις ΓΣ τις λύσεις στα προβλήματα, να θέσεις υποψηφιότητα για αντιπρόσωπος στην ΟΜΣΕ, να μεταφέρεις τις αποφάσεις του συλλόγου σου στην ΟΜΣΕ κλπ, δεν θα αλλάξει κάτι.