Η έννοια του προέδρου

Ο κ. Ντούρας στο πρόσφατο μελισσοκομικό συνέδριο Ιωαννίνων, λαμβάνοντας τον λόγο συστήθηκε στο κοινό ως πρόεδρος της ΟΜΣΕ.  Εδώ λοιπόν θεωρώ αναγκαίο να διευκρινίσουμε κάτι βασικό.

Ο κ. Ντούρας δεν είναι πρόεδρος της ΟΜΣΕ, διότι η ΟΜΣΕ δεν έχει ούτε είχε ποτέ της κανέναν πρόεδρο.  Στην ΟΜΣΕ προεδρεύει μόνον το όργανο που λέγεται Γενική Συνέλευση, και είναι το ανώτατο όργανο.  

Ο κ. Ντούρας είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΜΣΕ – είναι άλλο πράγμα!

Όταν ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του ως πρόεδρο της ΟΜΣΕ, και εμείς δεχόμαστε αυτόν τον τίτλο, του δίνουμε αρμοδιότητες που ΔΕΝ έχει.  Το εξηγώ αμέσως:

Η Γενική Συνέλευση αποφασίζει για τα κλαδικά θέματα, δηλαδή τα προβλήματα του κλάδου της μελισσοκομίας, όπως είναι το φορολογικό, το ασφαλιστικό και κάθε νομοθεσία που μας αφορά, π.χ. τα μελισσοκομικά αυτοκίνητα, την τοποθέτηση κυψελών, την διακίνηση του μελιού κλπ.

Το Διοικητικό συμβούλιο αποφασίζει για τα διοικητικά θέματα, δηλαδή τα εσωτερικά θέματα  που έχουν να κάνουν με την λειτουργία της ομοσπονδίας. Αυτά τα θέματα είναι: να συγκαλεί την Γενική Συνέλευση τακτικώς (και εκτάκτως όταν το απαιτούν οι καταστάσεις), να έχει μεριμνήσει να υπάρχει αίθουσα, καρέκλες, κλιματισμός, βάθρο, έδρες κλπ, να εισπράττει τις εισφορές από τα μέλη της, να κάνει τις πληρωμές, να κρατά αρχείο με τα πρακτικά, την αλληλογραφία, να εκδίδει το περιοδικό, και προπάντων να εκτελεί τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης.

Το ΔΣ, (και ο πρόεδρός του) ΔΕΝ αποφασίζει  ούτε ενεργεί ποτέ για τα κλαδικά θέματα, παρά μόνον για τα λειτουργικά.  Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, διαφορετικά θα βλέπουμε κάθε τόσο διάφορους προέδρους, να λένε και να πράττουν επ’ονόματί μας, πράγματα για τα οποία ο μελισσοκομικός κόσμος όχι μόνον έχει άγνοια, αλλά μπορεί ακόμα να είναι και αντίθετος.

Συνηθίζεται βέβαια τον πρόεδρο του ΔΣ να τον αποκαλούμε και πρόεδρο του συλλόγου, καταχρηστικά,  για λόγους συντομίας. Όμως  αυτό δίνει στους καλόπιστους ανθρώπους την εντύπωση ότι ο πρόεδρος του ΔΣ έχει εξουσίες όπως αυτές της Γενικής Συνέλευσης, γι αυτό και πολλοί άνθρωποι αν ποτέ εκλεγούν κάπου ως πρόεδροι, νομίζουν ότι τώρα είναι η σειρά τους να γίνουν σουλτάνοι, καβαλάνε το καλάμι και απαξιώνουν τις Γενικές Συνελεύσεις.  Δεν το κάνουν από κακοήθεια, αλλά διότι υπάρχει στα μυαλά μας αυτή η σφαλερή αντίληψη, της οποίας βιώνουμε τις συνέπειες.

Μην ανατρέξετε στο καταστατικό της ΟΜΣΕ … αυτό θέλει σκίσιμο και γράψιμο από την αρχή. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.